با توجه به اینکه فضای دیفای با سرعت سرسام‌آوری در حال حرکت است، درک خیل عظیم پروژه‌های جدید دشوار است. تجزیه و تحلیل بنیادی به دنبال تعیین این است که، آیا یک پروتکل بیش از حد ارزش‌گذاری شده است یا دست کم گرفته شده است، به طوری که سرمایه‌گذاران و معامله‌گران می‌توانند تصمیمات بهتری در مورد موقعیت خود بگیرند. برای این کار به بررسی چند اندیکاتور دیفای نیاز داریم.
آیا نمی‌دانید چگونه می‌توانید ارزش «ذاتی» دارایی‌های دیفای را اندازه‌گیری کنید؟ برای آشنایی با برخی از قوی‌ترین معیارها برای انجام این کار، ادامه این مقاله از داموند را مطالعه کنید.
تحلیل بنیادین
تحلیل بنیادین یکی از روش‌های مطالعه بازار است که در حوزه ارزهای دیجیتال نیز از آن استفاده می‌شود. این رویکرد، برخلاف تحلیل تکنیکال، سعی می‌کند ارزش واقعی و عینی یک ارز دیجیتال یا توکن را بدون توجه به قیمت بازار تشخیص دهد. با دانستن ارزش کوین، می‌توانید بفهمید که آیا یک ارز دیجیتال کمتر از حد ارزش‌گذاری شده است و نشان‌دهنده یک فرصت سرمایه‌گذاری است یا برعکس. این ابزار بر مطالعه عوامل خارجی، حقایق یا فاکتورهایی که بر قیمت یک دارایی تأثیر می‌گذارند متمرکز است. اولین اشاره به تحلیل بنیادی در سال 1934 آغاز شد. در آن زمان، بنجامین گراهام و دیوید داد، این مفهوم را در کتاب تحلیل امنیتی خود معرفی کردند.
مهمترین اندیکاتور دیفای
امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) با چنان سرعتی حرکت می‌کند که حفظ آن بسیار دشوار است، چه رسد به ارزیابی به موقع پروژه‌های جدید. چیزی که آن را چالش برانگیزتر می‌کند فقدان یک رویکرد استاندارد است.
هرچند جای نگرانی نیست. ما برخی از اندیکاتورهای رایج را که می‌توانند منابع اطلاعاتی خوبی در دیفای باشند، پوشش خواهیم داد. از آنجایی که حجم قابل توجهی از داده‌ها به صورت عمومی در زنجیره موجود است، استفاده از این اندیکاتورها برای هر تریدر یا سرمایه‌گذار آسان است.
1. ارزش کل قفل شده (TVL)
همان‌طور که از نام آن پیداست، ارزش کل قفل شده (TVL) مقدار کل وجوه قفل شده در یک پروتکل دیفای است. شما می‌توانید TVL را به عنوان تمام نقدینگی موجود در استخرهای نقدینگی یک بازار پول معین در نظر بگیرید. به عنوان مثال، در مورد یونی سواپ، TVL به معنای مقدار وجوهی است که ارائه‌دهندگان نقدینگی به پروتکل واریز می‌کنند.
TVL می‌تواند یک نقطه داده مفید باشد که به شما ایده‌ای در مورد علاقه کلی به دیفای می‌دهد. TVL همچنین می‌تواند در مقایسه «سهم بازار» پروتکل‌های مختلف دیفای مؤثر باشد. این می‌تواند به ویژه برای سرمایه‌گذارانی مفید باشد که به دنبال پروژه‌های دیفای کم ارزش هستند. آنچه شایان ذکر است این است که، چگونه TVL را می‌توان با استفاده از واحدهای مختلف اندازه‌گیری کرد. به عنوان مثال، TVL قفل شده در پروژه‌های اتریوم معمولاً با اتریوم یا USD اندازه‌گیری می‌شود.
2. نسبت قیمت به فروش (نسبت P/S)
نسبت قیمت به فروش یک اندیکاتور دیفای مشترک با بازارهای سنتی است. در مورد یک تجارت سنتی‌تر، نسبت قیمت به فروش (نسبت P/S) قیمت سهام شرکت را با درآمد آن مقایسه می‌کند. سپس از این نسبت برای تعیین اینکه آیا سهام کمتر از ارزش واقعی یا بیشتر از آن ارزش‌گذاری شده است استفاده می‌شود.
از آنجایی که بسیاری از پروتکل‌های دیفای در حال حاضر درآمد ایجاد می‌کنند، می‌توان از معیار مشابهی برای آن‌ها نیز استفاده کرد. شما باید ارزش بازار پروتکل را بر درآمد آن تقسیم کنید. ایده اصلی این است که هرچه این نسبت کمتر باشد، ممکن است پروتکل کمتر ارزش‌گذاری شده باشد. به خاطر داشته باشید که این روشی قطعی برای محاسبه ارزش‌گذاری نیست. اما این می‌تواند در ارائه یک ایده کلی از اینکه بازار چقدر ممکن است یک پروژه را منصفانه ارزیابی کند مفید باشد.
3. عرضه توکن در صرافی ها
استراتژی دیگر شامل ردیابی عرضه توکن در صرافی‌های ارزهای دیجیتال است. هنگامی که فروشندگان می‌خواهند توکن‌های خود را بفروشند، معمولاً این کار را در صرافی‌های متمرکز (CEX) انجام می‌دهند. با این حال، تعداد فزاینده‌ای از گزینه‌ها در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) در دسترس کاربران قرار می‌گیرد که نیازی به اعتماد به یک واسطه ندارند. با این حال، مکان‌های متمرکز تمایل دارند نقدینگی بسیار قوی‌تری داشته باشند. به همین دلیل توجه به عرضه توکن در CEX مهم است.
در اینجا یک فرض ساده در مورد عرضه توکن وجود دارد. هنگامی که تعداد زیادی توکن در صرافی‌ها وجود دارد، فشار فروش ممکن است بیشتر شود. از آنجایی که دارندگان و نهنگ‌ها وجوه خود را در کیف پول خود نگه نمی‌دارند، احتمالاً به دنبال فروش آن‌ها هستند.
با این اوصاف، این خیلی ساده نیست. بسیاری از تریدرها از دارایی‌های خود به عنوان وثیقه برای معامله روی مارجین یا معامله آتی استفاده می‌کنند. بنابراین، ارسال موجودی بزرگ به یک صرافی لزوماً به این معنی نیست که یک فروش بزرگ قریب‌الوقوع است. با این حال، ممکن است این اندیکاتور دیفای چیزی باشد که شما بخواهید به آن توجه داشته باشید.
4. تعادل توکن در صرافی ها تغییر می کند
ما از قبل می‌دانیم که توجه به عرضه توکن می‌تواند مفید باشد. اما فقط نگاه به موجودی توکن‌ها ممکن است کافی نباشد. نگاهی به تغییرات اخیر در تعادل آن نیز می‌تواند مفید باشد. تغییرات بزرگ موجودی توکن در مبادلات اغلب می‌تواند نشانه افزایش نوسان باشد.
به عنوان مثال، سناریوی مخالف آنچه را که در مورد موجودی توکن بحث کردیم در نظر بگیرید. اگر ذخایر بزرگ از CEXها خارج شود، ممکن است نشان دهد که نهنگ‌ها در حال جمع‌آوری توکن هستند. اگر آن‌ها به دنبال فروش بودند، چرا باید به کیف پول خود برسند؟ این‌گونه است که نظارت بر حرکات توکن می‌تواند مفید باشد.
5. تعداد آدرس منحصر به فرد
در حالی که محدودیت‌های خود را دارد، افزایش پیوسته تعداد آدرس‌هایی که دارای یک سکه یا توکن خاص هستند، باید به افزایش استفاده اشاره کنند. در ظاهر به نظر می‌رسد که آدرس‌های بیشتر با کاربران بیشتر و پذیرش رو به رشد مرتبط است. ایجاد هزاران آدرس و توزیع وجوه در بین آن‌ها برای برخی آسان است، بنابراین تصور استفاده گسترده را ایجاد می‌کند. مانند هر معیار دیگری در تحلیل بنیادی، باید تعداد آدرس منحصر به فرد را با سایر عوامل مقایسه کنید.
6. استفاده غیر احتکاری
احتمالاً شما به دنبال توکن‌های هستید که نوید بازگشت‌های زیادی را می‌دهد، اما آیا واقعاً فایده‌ای دارند؟ اگر تنها هدف آن افزایش قیمت باشد، ممکن است مهر تأیید چارلز پونزی را دریافت کند، اما برای مدت طولانی پایدار نخواهد بود. درک اینکه توکن برای چه کاری استفاده می‌شود، برای پی بردن به ارزش واقعی آن بسیار مهم است. در حالت ایده‌آل، می‌توانید این را با مشاهده تعداد تراکنش‌هایی که برای اهداف احتکار ثبت نشده‌اند، اندازه‌گیری کنید. این می‌تواند دشوار باشد، اما می‌تواند یک شروع خوب و نگاهی به نقل و انتقالاتی باشد که در صرافی‌های غیرمتمرکز یا متمرکز انجام نمی‌شوند. هدف در اینجا بررسی این است که افراد چقدر از توکن استفاده می‌کنند.
7. نرخ تورم
یکی دیگر از اندیکاتورهای حیاتی که باید به آن توجه داشت، نرخ تورم است. یک منبع کوچک در حال حاضر یک عرضه کم را برای همیشه تضمین نمی‌کند، به خصوص اگر توکن‌های جدید به طور مداوم ساخته شوند. یکی از ویژگی‌های قابل توجه بیت کوین نرخ تورم در حال کاهش دائمی آن است، که از نظر تئوری باید از بی‌ارزش شدن واحدهای موجود در آینده جلوگیری کند.
این بدان معنا نیست که هر سیستمی باید آرزوی تکرار کمیابی بیت کوین را داشته باشد. تورم به خودی خود لزوماً بد نیست، اما وجود بیش از حد آن می‌تواند سهم شما را کاهش دهد. هیچ درصد استاندارد شده‌ای وجود ندارد که «خوب» یا «بد» در نظر گرفته شود، بنابراین عاقلانه است که این عدد را همراه با در نظر گرفتن سایر معیارها در نظر بگیرید.
سخن پایانی
بسیاری از اندیکاتورهایی که امروزه برای تحلیل بنیادین ارزهای دیجیتال و توکن‌های غیرمتمرکز استفاده می‌کنیم، درواقع مربوط به بازارهای سرمایه سنتی هستند. بنابراین بسیار مهم است که در ابتدا با مفهوم تحلیل بنیادین و اندیکاتورهای معروف آن آشنا شویم.
آنچه از این مقاله دریافتیم، این است که برخی اندیکاتورها وجود دارند، که در تحلیل بازار دیفای کاربرد دارند، درواقع برای استفاده در این بازار بهینه شده‌اند. 7 موردی که معرفی کردیم، چنانچه در کنار هم درنظر گرفته شوند، می‌توانند تأثیر بسیار خوبی بر تصمیمات شما داشته باشند.
سؤالات متداول
چرا به تعدادی اندیکاتور دیفای برای تصمیم گیری نیاز داریم؟
اندیکاتورهای دیفای که در تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری دخیل هستند در تحلیل فاندمنتال جای می‌گیرند و هدف از استفاده از آن‌ها این است که مشخص کنند آیا یک پروژه واقعاً ارزشمند است، یا دست کم گرفته شده است.
آیا یک اندیکاتور برای نتیجه گیری کافی است؟
بدون شک خیر. البته مسئله کافی بودن نیست. با استفاده از یک اندیکاتور هم می‌توان به نتیجه رسید، اما چنین نتیجه‌ای یک جانبه و غیرقابل اتکا استف بنابراین بهتر است از چند مورد در قالب یک استراتژی سرمایه‌گذاری استفاده کنیم.
مهمترین اندیکاتور دیفای کدام است؟
7 اندیکاتور وجود دارد که در این حوزه اهمیت دارند و عبارتند از: ارزش کل قفل شده (TVL)، نسبت قیمت به فروش (نسبت P/S)، عرضه توکن در صرافی‌ها، تعادل توکن در صرافی‌ها، تعداد آدرس منحصر به فرد، 6. استفاده غیر احتکاری و نرخ تورم.