انواع ارزهای دیجیتال معتبر! 10 مدل ارز دیجیتال

شاید برای شما هم سوال شده باشد که چرا تعداد زیادی ارز دیجیتال در جهان وجود دارد؟ کاربرد هر کدام از این رمز ارزها چیست؟ چرا با وجود بیت کوین، کوین‌ها و توکن های دیگری روزبه‌روز در حال ایجاد و توسعه هستند؟ جالب است بدانید که همه توکن‌های بازار ارزهای دیجیتال یکسان نیستند انواع مختلفی دارند؛ مثلا ساختار بیت کوین با ساختار توکن‌های NFT کاملا متفاوت است. در این مطلب قصد داریم دارایی‌های دیجیتال مختلف را دسته‌بندی کنیم و ویژگی‌ها و کاربرد هر دسته را توضیح بدهیم.

اگر علاقه‌مند به یادگیری و سرمایه‌گذاری در بازار ارزهای دیجیتال هستید، با این مطلب از داموندمگ همراه باشید. این مطلب می‌تواند به شما کمک کند شناخت بهتری نسبت به انواع ارزهای دیجیتال داشته باشید و بتوانید تصمیم های بهتری برای سرمایه‌گذاری در رمز ارزها بگیرید.

تاریخچه ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال با تولد بیت کوین در سال 2009  به مردم جهان معرفی شد. ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین، این رمز ارز را به عنوان ارز دیجیتالی که مبتنی بر فناوری بلاک چین کار ‌ می‌کند و باعث حذف واسطه‌ها، بانک‌ها و نهادهای دولتی‌‌ می‌شود، به جامعه فناوری، سرمایه‌گذاران و نهادهای دولتی معرفی کرد.

از زمانی که بیت کوین ایجاد شد، تاکنون هزاران کوین و توکن دیگر هم شروع به کار کردند. در حال حاضر بیش از 19هزار کوین و توکن با ویژگی‌ها و کاربرد‌های متفاوت در حال ارائه خدمات به کاربران انواع ارزهای دیجیتال هستند. برای اینکه انواع ارزهای دیجیتال را بشناسید، پیشنهاد ‌ می‌کنم تا انتهای این مطلب با من همراه باشید.

در چند دهه گذشته، با پیشرفت تکنولوژی‌های بانکداری، پول‌های کاغذی به سرعت جای خود را به کارت‌های اعتباری داده‌اند، امروزه کمتر کسی را‌‌ می‌توان پیدا کرد که در کیف پول خود، پول کاغذی داشته باشد. بنابراین بعید نیست که در آینده شاهد جایگزینی پول فیات صادر شده توسط دولت‌ها، با ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین باشیم. بیت کوین دقیقا با همین هدف ایجاد شد که واسطه‌هایی مانند بانک را از ‌ میان بردارد و به عنوان یک پول رایج برای تبادلات مالی روزمره در سراسر جهان مورد استفاده قرار گیرد.

جالب است بدانید که در دهه 1980 و 1990 چندین ارز دیجیتال ایجاد شد، اما هیچ کدام به اندازه بیت کوین مورد اقبال جامعه فناوری و طرفداران اقتصاد غیرمتمرکز قرار نگرفت. با گذشت چندین سال از ایجاد بیت کوین، همچنان این ارز محبوب‌ترین و پیشروترین در بین ارزهای دیجیتال به شمار ‌ می‌رود که با هدف جایگزین شدن پول فیات در حال پیشرفت است.

سوالی که ممکن است ذهن شما را مانند خیلی از افراد فعال در این حوزه به خود مشغول کند، این است که با وجود بیت کوین، چه نیازی به ایجاد هزاران رمزارز دیگر وجود دارد؟

تمایزهای اساسی ارزهای دیجیتال

بدون شک بیت کوین به عنوان پیشتاز در دنیای کریپتو، در کنار جذابیت‌هایی که ایجاد کرده، نقص‌هایی را به همراه دارد. آلت کوین‌ها که به تمام رمزارزهای به جز بیت کوین گفته ‌ می‌شود، هر کدام برای هدفی خاص ایجاد شدند و سعی کردند مشکلاتی که در بیت کوین وجود دارد را، نداشته باشند. البته تعداد کمی از ارزهای دیجیتال موفق شده‌اند به عنوان رقیب بیت کوین شناخته شوند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا با انواع مختلف ارزهای دیجیتال آشنا شوید.

ممکن است شما هم با اشتباهات رایج در ارزهای دیجیتال روبرو شده باشید، یا خودتان اصطلاحات را به جای هم استفاده کرده باشید. در ادامه قصد داریم تمایزهای اساسی ارزهای دیجیتال را ازنظر ماهیت فنی بررسی کنیم.

درست است که اصطلاح ارز دیجیتال برای تعریف انواع مختلف ارزهای دیجیتال استفاده ‌ می‌شود، اما باید بدانیم که هر کدام ویژگی‌های متفاوتی دارند. شاید در برخورد اول افراد فکر کنند که همه‌ی ارزهای دیجیتال ماهیت و کاربردهایی مشابه بیت کوین دارند، درحالی‌که حقیقت غیرازاین است.

ابتدا بهتر است تفاوت کوین، توکن و آلت کوین را بررسی کنیم:

کوین: کوین‌ها ارزهای رمزنگاری شده‌ی بومی یک شبکه بلاک چینی هستند. به عنوان مثال بیت کوین یک کوین است، چرا که بر روی بلاک چین بیت کوین قرار دارد. همین‌طور اتر و کاردانو چون شبکه‌های بلاک چین مخصوص به خود، یعنی اتریوم و کاردانو را دارند، کوین به حساب ‌ می‌آیند.

کوین‌ها برای پرداخت هزینه‌های تراکنش شبکه استفاده‌‌ می‌شوند، البته یک بلاک چین‌ می‌تواند هزینه تراکنش خود را با استفاده از ارز دیجیتال دیگری هم پرداخت کند.

آلت کوین: به تمام کوین‌هایی که بعد از بیت کوین ساخته شدند، آلت کوین گفته ‌ می‌شود. به جز اتریوم اکثر آلت کوین‌های اولیه که قصد جایگزینی بیت کوین را داشتند، از بلاک چین بیت کوین فورک شده‌اند. بسیاری از آلت کوین‌ها دارای شبکه بلاک چین اختصاصی هستند درحالی‌که اکثریت آن‌ها فاقد شبکه بلاک چین هستند.

توکن: توکن‌ها در واقع ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک چین اختصاصی خود را ندارند. بنابراین برای ایجاد این دسته از ارزهای دیجیتال، سازندگان آن‌ها از شبکه‌های بلاک چینی دیگر استفاده ‌ می‌کنند. توکن‌ها شکل دیجیتالی دارایی‌های دیجیتال در شبکه‌های بلاک چین هستند. البته به توکن هم آلت کوین گفته‌‌ می‌شود. تفاوت اصلی کوین و توکن در داشتن یا نداشتن شبکه بلاک چین اختصاصی است.

به عنوان مثال یونی سواپ یک توکن است که بر روی بلاک چین اتریوم قرار دارد. یا استیبل کوین تتر که معروف‌ترین استیبل کوین در حال حاضر است، یک توکن است که بر روی شبکه بلاک چین اتریوم ساخته‌شده است.

اجازه بدهید درباره ویژگی توکن‌ها بیشتر بدانیم. برای ایجاد یک توکن سازندگان آن نیاز به ایجاد یک بلاک چین جدید ندارند، بلکه کافی است از یک الگوی استاندارد مشخص‌شده توسط شبکه بلاک چین موجود مانند اتریوم، برای ایجاد و توسعه یک توکن استفاده کنند.

توکن‌ها قابلیت انتقال از یک زنجیره بلاک چین به زنجیره‌های دیگر را دارند، همین‌طور ‌ می‌توانند بدون نیاز به‌واسطه برای تبادلات و تجارت استفاده شوند.

حال که با مفهوم فنی کوین و توکن آشنا شدید، خوب است به این موضوع اشاره‌کنیم که کوین‌ها و توکن‌ها فارق از ماهیت فنی خود، به واحدهای ارزش ذخیره‌شده در یک بلاک چین اشاره دارند و ارز دیجیتال به حساب ‌ می‌آیند.

تفاوت‌های کوین و توکن

جدول مقایسه انواع ارزهای دیجیتال

انواع مختلف ارزهای دیجیتال

1-توکن‌های کاربردی (ابزاری):

توکن‌های کاربردی (utility token) یکی از انواع مختلف ارزهای دیجیتال است. هر اکوسیستمی ‌با توجه به نیازهای خود، ممکن است از توکن‌های کاربردی به منظورهای مختلف استفاده کند. به عنوان مثال برای تأمین مالی تراکنش‌ها و برخی هزینه‌های شبکه ممکن است که از توکن‌های کاربردی استفاده شود.

زمانی که یک تراکنش مالی در سیستم امور مالی غیرمتمرکز ( DeFi) انجام‌‌ می‌شود، شبکه بلاک چین مورد استفاده، یک هزینه تراکنش برای آن در نظر ‌ می‌گیرد. این کارمزدها از کاربران اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز دریافت‌‌ می‌شود. توکنی که به عنوان هزینه تراکنش دریافت ‌ می‌شود نیز، از نوع توکن‌های کاربردی است.

کاربرد دیگر توکن‌های کاربردی برای زمانی است که یک پروژه قصد دارد برای جذب سرمایه، پیش‌فروش انجام دهد. در این صورت دارایی یا سهام شرکت را بر روی شبکه‌های بلاک چین به‌اصطلاح توکنیزه (tokenized) ‌ می‌کنند و این توکن‌ها را به‌صورت ICO (پیش‌فروش عمومی) یا IDO (پیش‌فروش خصوصی)، پیش‌فروش‌‌ می‌کنند.

نمونه‌هایی از توکن‌های کاربردی: فان فیر (Funfair)، بیسیک اتنشن توکن (Basic Attention Token)، بریک بلاک (Brickblock)

2-توکن حاکمیتی (Governance Token):

اگر با خرید سهام آشنایی داشته باشید، احتمالاً ‌ می‌دانید زمانی که شما‌‌ بیشتر از میزان مشخصی از سهام یک شرکت را داشته باشید، به عنوان عضوی از هیئت‌مدیره آن شرکت، حق تصمیم‌گیری برای آینده آن شرکت را دارید.

در دنیای ارزهای دیجیتال هم ممکن است زمانی که ارزی را خریداری‌‌ می‌کنید، نگران این موضوع باشید که آیا سازندگان آن ارز تصمیمات درستی برای آینده آن‌ می‌گیرند یا خیر؟ در بازار رمز ارزها توکن مای حاکمیتی این امکان را برای کاربران ایجاد می‌کنند که بتوانند درباره آینده‌ی یک پروژه تصمیم‌گیری کنند.

روش کار گاورننس توکن به این شکل است که هر توکن نشانه یک رأی است، بنابراین هر شخص به تعداد توکنی که دارد ‌ می‌تواند تعداد رأی بیشتری داشته باشد و در تصمیمات یک پروژه مؤثرتر واقع شود.

یکی از کاربردهای توکن‌های حاکمیتی در پروژه‌های DeFi، استفاده از این توکن ها برای رأی‌گیری از کاربران شبکه است تا درباره آینده پروژه تصمیم‌گیری کنند. به عنوان مثال برای افزایش یا کاهش هزینه‌ها و کارمزدهای یک شبکه بلاک چین،‌‌ می‌توان از این نوع توکن‌ها برای رأی‌گیری استفاده کرد.

اگر توزیع توکن‌های حاکمیتی به نحوی باشد که گروهی از دارندگان کوین‌ها، کنترل کامل بر شبکه داشته باشند، به عنوان سازمان خودگردان غیرمتمرکز  (DAO) شناخته ‌ می‌شوند.

توکن‌های حاکمیتی ازاین‌جهت که ‌ می‌توانند بازدهی نسبتاً پایداری را با استفاده از مکانیزم نرخ بهره و کارمزد ایجاد کنند، در بین کاربران رمز ارزها به محبوبیت خوبی دست پیدا کرده‌اند.

3-توکن اوراق بهادار (Security Token)

اوراق بهادار در اقتصاد سنتی نوعی ابزار مالی است که موقعیت مالکیت افراد را بر روی دارایی‌های فیزیکی مشخص‌ می‌کند. در دنیای کریپتو توکن‌های اوراق بهادار، یکی از انواع مختلف ارز دیجیتال هستند که ارزش خود را از دارایی‌های خارجی کسب‌‌ می‌کنند و ‌ می‌توانند طبق مقررات مشخص‌شده مورد معامله قرار گیرند.

در ایالت متحده امریکا، توکن‌های اوراق بهادار بر اساس آیین‌نامه‌های مشخص‌شده از سمت فدرال رزرو برای تراکنش‌ها، مبادلات، ایجاد ارزش، توکن سازی و استفاده به‌عنوان پشتوانه، مورد بررسی قرار‌ می‌گیرند و بایستی از مقررات پیروی کنند.

این قوانین برای ایجاد حس امنیت در سرمایه‌گذاران و برای ایجاد احساس مسئولیت در بنیان‌گذاران این نوع توکن‌ها ایجاد ‌ می‌شود.

توکن‌های اوراق بهادار نشان‌دهنده‌ی مالکیت سهام، حق رأی و حق سود سهام دارایی‌های مشخص‌شده است. صاحبان این نوع توکن سود خود را از اقدامات و تصمیمات ارائه‌دهندگان یا سازندگان این نوع توکن‌ها دریافت‌‌ می‌کنند.

توکن‌های اوراق بهادار از طریق STO (Security Token Offering) به جای ICO عرضه ‌ می‌شوند. اگر مدت‌زمان زیادی در بازار کریپتو فعال شده باشید و با انواع مختلف ارزهای دیجیتال آشنایی داشته باشید و در ICOها شرکت کرده باشید، احتمالاً شما هم با کلاهبرداری‌ها در ICO‌ها آشنایی دارید.

توکن‌های اوراق بهادار برای ایجاد امنیت به جای استفاده از ICO از STO استفاده‌‌ می‌کنند. STOها از یک سری مقررات پیروی‌ می‌کنند و باعث شفافیت در مدیریت دارایی‌ها و تقسیم دارایی‌ها ‌ می‌شوند. به‌طورکلی توکن مای اوراق بهادار نسبت به سیستم سنتی از کارمزد کمتر و سرعت بالاتری برخوردارند.

توکن‌های اوراق بهادار به دو نوع تقسیم‌ می‌شوند:

توکن سهام: عملکرد این نوع از توکن‌های اوراق بهادار شبیه به عملکرد سهام در اقتصاد سنتی است، فقط نقل و انتقالات و مالکیت‌ها به‌صورت دیجیتال انجام‌ می‌شود. صاحبان این نوع سهام، سود ناشی از تصمیمات مدیران و اقدامات سازندگان را دریافت ‌ می‌کنند.

توکن دارای پشتوانه: این نوع از توکن‌های اوراق بهادار توسط دارایی‌های موجود در دنیای واقعی مانند املاک، آثار هنری و به‌طورکلی دارایی مای فیزیکی ارزشمند پشتیبانی‌ می‌شوند و قابل معامله نیز هستند.

نمونه‌هایی از توکن‌های اوراق بهادار: کپیتال بلاک چین Bcap (Capital Blockchain) و ساینس بلاک چین Science Blockchain.

4-توکن‌ پرداختی (payment token)

همان‌طور که در دنیای واقعی برای پرداخت‌های مالی از پول یا کارت‌های اعتباری استفاده‌ می‌کنیم، برای پرداخت‌های مالی در قبال خرید کالاهای حقیقی یا موجودیت‌های مجازی نیز به توکن‌های پرداختی نیاز داریم.

یکی از انواع مختلف ارز دیجیتال، توکن‌های پرداختی است. این توکن‌ها برای پرداخت‌های مالی بدون واسطه در دنیای دیجیتال استفاده ‌ می‌شود، بسیاری از توکن‌ها ازجمله توکن‌های اوراق بهادار و توکن‌های کاربردی جزئی از این نوع ارزهای دیجیتال هستند. همچنین ‌ می‌توان بیت کوین، مونرو و اتریوم را جزئی از توکن‌های پرداختی دانست، چرا که برای انجام پرداخت مای مالی از این کوین‌ها استفاده می‌شود.

5-توکن صرافی exchange token

یکی دیگر از انواع توکن‌ها، توکن‌های صرافی‌های ارز دیجیتال است. اگر تابه‌حال خریدوفروش رمز ارزها را انجام داده باشید، با صرافی‌های ارز دیجیتال که برای مبادله و خریدوفروش رمز ارزها ایجادشده‌اند، آشنایی دارید. صرافی مای ارز دیجیتال برای ایجاد فضای تبادلات آسان برای کاربران، اقدام به ساخت توکن صرافی می‌کنند.

صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز از این نوع توکن برای کاهش هزینه تراکنش، ارائه تخفیف به کاربران، کنترل بلاک چین، دادن حق رأی به کاربران و ارائه‌ی خدمات ویژه به کاربران، استفاده‌‌ می‌کنند.

همین‌طور صرافی‌ها برای جذب کاربران رمز ارزها در مشارکت پروژه‌ها و افزایش نقدینگی از این توکن‌ها استفاده ‌ می‌کنند. برای نمونه ‌ می‌توان به توکن بومی‌ صرافی بایننس یعنی BNB و توکن Uni مربوط به صرافی یونی سواپ اشاره کرد.

6- توکن غیرمثلی (NFT)

به‌طورکلی دارایی‌ها به دو نوع مثلی و غیرمثلی تقسیم‌ می‌شوند. به عنوان مثال یک سکه تمام بهار آزادی یک دارایی مثلی محسوب ‌ می‌شود، چرا که تعداد زیادی سکه با همان ویژگی وجود دارد و ارزش تمام سکه‌های تمام بهار آزادی موجود یکسان است.

اما یک تابلو نقاشی منحصربه‌فرد استاد فرچیان که ویژگی‌های خاصی دارد، جزء دارایی‌های غیرمثلی به حساب‌‌ می‌آید، چرا که ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارد و نمی‌توان دقیقا مشابه آن را ایجاد کرد.

توکن‌های غیرمثلی، گواهی دیجیتال مالکیت موجودیت‌های منحصربه‌فرد بر روی بلاک چین هستند.

شاید جالب باشید بدانید که اولین NFT در سال 2015 بر روی شبکه بلاک چین اتریوم ایجاد شد. با تعریفی که از توکن غیرمثلی داشتیم، هرگونه موجودیت منحصربه‌فرد، ‌ می‌تواند یک توکن غیرمثلی منحصربه‌فرد برای اثبات مالکیت بر روی شبکه بلاک چین، داشته باشد. مانند عکس، فیلم، نقاشی‌های دیجیتال و حتی توییت‌ها و پست‌های موجود در فضای مجازی و سوشال مدیاها‌‌ می‌توانند به عنوان یک NFT ثبت شوند.

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای NFTها کمک به هنرمندان و سازندگان آثار هنری است تا بتوانند مالکیت آثار خود را ثبت کنند و بدون واسطه به کاربران بفروشند. NFTها را‌‌ می‌توانند در پلتفرم‌هایی مانند  OpenSea، Rarible و Decentraland مبادله کرد.

نمونه‌هایی از NFT‌های معروف، کلیپ‌های ویدیوئی لوگان پل، توییت‌های جک دورسی و نقاشی‌های مایک وینکلمن هستند.

7-توکن‌های مالی غیرمتمرکز یا DeFi

سیستم مالی غیرمتمرکز در مقابل سیستم مالی متمرکز قرار دارد. شیوه سنتی بانکداری مثالی واضح از سیستم مالی متمرکز است که در آن تمام اطلاعات تراکنش‌ها در دست یک نهاد واسط قرار دارد و تصمیم‌گیری‌های اساسی درباره نحوه مدیریت پول، توسط بانک گرفته می‌شود.

در واقع در سیستم مالی متمرکز این بانک مرکزی است که تصمیم می‌گیرد چه مقدار پول چاپ شود، چه سیاست‌هایی برای وام‌دهی وجود داشته باشد و تمام تصمیمات مهم در رابطه با پول به عهده بانک مرکزی است.

سیستم مالی سنتی به دلیل تمرکز با مشکلاتی روبروست. به عنوان مثال بانک برای جبران بدهی‌های موجود دست به چاپ پول‌ می‌زند و بدون اینکه شما دخالتی در این تصمیم داشته باشید، باعث از کاهش ارزش پول شما‌‌ می‌شود.

امور مالی غیرمتمرکز به اپلیکیشن‌های ساخته‌شده بر روی بلاک چین گفته‌‌ می‌شود که کنترل مسائل مالی را مستقیماً به کابران شبکه می‌دهد. هر برنامه DeFi نیاز به یک توکن بومی دارد. توکن‌های بومی DeFi که یکی از انواع مختلف ارز دیجیتال هستند، قابلیت برنامه‌ریزی دارند و توسعه‌دهندگان‌ می‌توانند عملکرد این نوع توکن را برنامه‌ریزی کنند.

سازندگان توکن‌های DeFi تابه‌حال بیشتر راغب بوده‌اند که از شبکه بلاک چین اتریوم برای ایجاد و توسعه برنامه‌های خود استفاده کنند. شبکه‌های بلاک چین استلار، پالیگان، آیوتا، ترون و کاردانو نیز از شبکه‌هایی هستند که از این نوع توکن پشتیبانی‌ می کنند.

توکن‌های DeFi قابلیت ایجاد، کسب درآمد، وام‌دهی، کسب سود و حتی امکان خریدوفروش بیمه را دارند.

سولانا، چین لینک، یونی سواپ و پولکادات ازجمله توکن‌های مالی غیرمتمرکز شناخته‌شده در بین جامعه کریپتو هستند. وام‌دهی غیرمتمرکز، صرافی‌های غیرمتمرکز و به اشتراک‌گذاری فضای ذخیره‌سازی غیرمتمرکز ازجمله دسته‌بندی‌های اپلیکیشن‌های DeFi هستند.

شاید جذاب‌ترین ویژگی توکن‌های مالی غیرمتمرکز، امکان ایجاد قوانین برای هر شخص است، به‌طوری‌که هر فردی می‌تواند برنامه ایدآل خود را بر روی شبکه بلاک چین بنویسد و اجرا کند.

8-استیبل کوین

به دلیل اینکه ارزش دارایی‌های دیجیتال مانند بیت کوین به دلایل مختلفی نوسان‌های قیمتی زیادی دارد، کوین‌هایی با قیمت ثابت نیاز داریم تا تبادلات ارزهای دیجیتال آسان‌تر انجام شود.

استیبل کوین‌ها یکی از انواع ارزهای دیجیتال هستند که قیمت آن‌ها تا حدودی ثابت است. این نوع از کوین‌ها پشتوانه‌هایی مانند دلار، طلا یا نفت دارند.

بیت کوین و ارزهای دیجیتال دیگر شاید برای حفظ ارزش و کسب سود گزینه مناسبی باشند اما برای تبادلات روزمره گزینه مناسبی نیستند. بنابراین استیبل کوین‌ها راهکاری برای این مشکل هستند. افراد معمولا جابجایی پول و تبادلات روزمره خود را با استیبل کوین‌ها انجام‌‌ می‌دهند چون معمولا ارزش این نوع از ارز دیجیتال ثابت است.

9- توکن‌های با پشتوانه

توکن‌های با پشتوانه همان‌طور که از نام آن‌ها پیداست نوعی از ارز دیجیتال هستند که دارای پشتوانه‌هایی از دارایی‌های واقعی مانند پول، سهام، اوراق قرضه، طلا و پول و موارد دیگر هستند.

این نوع از کوین‌ها به دلیل ماهیت تراکنش‌های مربوط به دارایی‌های زیربنایی، به عنوان توکن‌های اوراق بهادار ارائه می‌شوند.

ازجمله ویژگی‌های این نوع توکن‌ها این است که از طریق ETO (یک نوع پیش‌فروش امن) توزیع‌‌ می‌شوند. توکن‌های PAXG و DGX ازجمله توکن‌های شناخته‌شده با پشتوانه طلا هستند.

توکن‌های دارای پشتوانه سهام شرکت، امکان توکن‌سازی سهام شرکت و تجارت آن‌ها در صرافی‌های رمزنگاری را فراهم‌‌ می‌کنند. حتی ‌ می‌توان کالاها را توکنیزه کرد که این نوع توکن‌ها نشان‌دهنده‌ی‌‌ میزان ارزش کالا هستند و امکان توکن سازی و تجارت نفت، گاز طبیعی، انرژی‌های تجدید پذیر، گندم، شکر و غیره را فراهم‌‌ می‌کنند. یکی از نمونه‌های کوین‌های دارای پشتوانه با بشکه نفت که بشکه‌های نفت ذخیره‌شده را توکنیزه‌ می‌کند، OilCoin است.

10-پرایوسی کوین (Privacy Coin)

شاید با توجه به ویژگی‌هایی که درباره شبکه بلاک چین و ارزهای دیجیتال می‌دانید، فکر کنید که تراکنش‌های ارزهای دیجیتال قابل پیگیری نیست، اما واقعیت این نیست. بد نیست بدانیم که تراکنش‌های موجود در حال حاضر قابل پیگیری هستند.

پرایوسی کوین‌ها نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که هدف از ایجاد آن‌ها، از بین بردن امکان ردیابی تراکنش‌ها و حفظ حریم خصوصی در نقل و انتقالات دیجیتال است.

ممکن است برخی از کاربران به دلایل امنیتی به حفظ کامل حریم خصوصی در تراکنش مای مالی نیاز داشته باشند. یا برخی از معامله گران تمایل نداشته باشند که رقبای آن‌ها از ارتباط آن‌ها با صرافی‌ها و یا دارایی‌هایشان باخبر شوند. پرایوسی کوین پاسخی به نیاز این دسته از کاربران است.

البته زمانی که حرف از پرایوسی کوین و عدم امکان ردیابی تراکنش‌های مالی می‌شود، دولت‌ها حساس می‌شوند، چرا که این نوع از ارز دیجیتال امکان جرم، کلاه‌برداری و پول‌شویی را ایجاد می‌کند.

سازوکار این نوع از ارزهای دیجیتال به این شکل است که با‌‌ میکس کردن تراکنش‌ها و تکنیک‌های حفظ حریم خصوصی و با استفاده از امکانات رمزنگاری و رمزگذاری در شبکه بلاک چین، باعث می‌شوند تراکنش‌های قابل پیگیری و ردیابی نباشند. مونرو و زی کش ازجمله پرایوسی کوین‌های شناخته‌شده در دنیای ارز دیجیتال هستند.

نتیجه گیری

در این مطلب سعی کردیم انواع مختلف ارزهای دیجیتال را بررسی کنیم. شاید بتوان ارزهای دیجیتال را به شکل‌های دیگری هم دسته‌بندی کرد و به بررسی خصوصیات آن‌ها پرداخت. اما در این مطلب ارزهای دیجیتال بر اساس کاربردها و ویژگی‌هایی که داشتند به 9 نوع تقسیم‌بندی و بررسی شدند.

همین‌طور در این مطلب مفهوم کلی اصطلاح‌های کوین، توکن و آلت کوین  و ویژگی‌های هرکدام بررسی شد.

شما بر اساس شناختی که در این مقاله و مقاله مای مشابه به دست می‌آورید، قادر خواهید بود انواع مختلف ارزهای دیجیتال را طبق ویژگی‌هایی که دارند بشناسید و تصمیم بگیرید که کدام نوع از رمز ارزها برای انجام تبادل‌های مالی غیرمتمرکز، حفظ ارزش دارایی‌هایتان و یا سرمایه‌گذاری در کریپتو مناسب است. امیدوارم این مقاله از داموندمگ برای شما مفید بوده باشد.

سوالات متداول

1- با وجود بیت کوین چه نیازی به انواع ارزهای دیجیتال داریم؟

بیت کوین به دلیل اینکه اولین ارز دیجیتال شامل نقص هاییست که ارزهای دیجیتال دیگر برای برطرف کردن این ایرادها ایجاد شده اند. علاوه بر آن با پیشرفت فناوری، نیازهای جدید کاربران مشخص می شود و ارزهای دیجیتال جدید برای پاسخ به نیازهای جدید ایجاد می شوند.

2- انواع ارزهای دیجیتال کدامند؟

ارزهای دیجیتال در دسته بندی که در این مقاله انجام شده به ده مدل مختلف بسته به نوع کاربرد تقسیم شده اند، مسلما در آینده با توجه به رشد سریع فناوری این دسته بندی ها می تواند تغییر کند یا حتی در حال حاضر هم ممکن است افراد با نگاه های مختلفی بتوانند دسته بندی های دیگری ارائه دهند.

3- تفاوت کوین و توکن چیست؟

ارزهای دیجیتال از نظر ساختار فنی به کوین و توکن دسته بندی می شوند، کوین ها دارای شبکه بلاک چین اختصاصی هستند در حالیکه سایر کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که مهمان شبکه های بلاک چین دیگر می شوند و از امکانات آن ها استفاده می کنند.