پروتکل نیر Near چیست؟ با رقیب اتریوم در دیفای آشنا شوید

با توسعه روزافزون امور مالی غیر متمرکز یا دیفای (DeFi) که زمینه‌ای برای فعالیت اپلیکیشن‌های غیر متمرکز یا dAppها فرآهم می‌آورد، نیاز به پروتکل‌های برای ساده‌سازی روند توسعه این اپلیکیشن‌ها، بیش از پیش احساس می‌شود. یکی از این پروتکل‌های بلاک چین که برنامه‌نویسان از آن برای توسعه dAppها استفاده می‌کنند، نیر (Near) نام دارد. در این مقاله خواهیم گفت که پروتکل نیر چیست و چه کاربردهایی دارد.

پروتکل نیر، نوعی پروژه بلاک چین نسل بعد (Next-Level) است که توسعه‌دهندگان dAppها می‌توانند با استفاده از آن، به راحتی اپلیکیشن‌های مورد نظر خود را توسعه دهند.

این پروتکل که با استفاده از الگوریتم‌های اجماع نوآورانه و پروتکل‌های خرد شدن یا شاردینگ (Sharding) توسعه یافته است، ایجاد dAppهای انجمن-پایه (Community-Based) را تسهیل می‌کند.

از دیگر مزایای پروتکل نیر در مقایسه با شبکه اتریوم، هزینه‌های بسیار پایین‌تر و سرعت بسیار بالاتر انجام تراکنش‌ها است. گذشته از این‌ها، کیف پول دیجیتالی پروتکل نیر این فرصت را در اختیار دارندگان توکن‌های NEAR قرار می‌دهد تا با استیک کردن توکن‌های خود، بهره خوبی دریافت کنند. کاربران می‌توانند در این بلاک چین، با قفل کردن توکن‌های NEAR  و فعالیت به عنوان گره تأیید کننده، درآمد منفعل داشته باشند و به امنیت شبکه نیز کمک کنند.

در مقاله پیش رو می‌خواهیم ریز و درشت پلتفرم نیر را بررسی کنیم و برای شما توضیح دهیم که این پروتکل چه خدماتی را به کاربران ارائه می‌دهد. همچنین، در رابطه با اپلیکیشن‌هایی مثل کیف پول نیر که از توکن‌های NEAR استفاده می‌کنند، صحبت خواهیم کرد.

پروتکل نیر چیست؟

پروتکل نیر نوعی پلتفرم یا اپلیکیشن غیر متمرکز است که هم توسعه‌دهندگان dAppها و هم کاربران عمومی می‌توانند برای مقاصد مختلفی از آن استفاده کنند. این پروتکل، رقیب اتریوم محسوب می‌شود و نوعی بلاک چین با الگوریتم اجماع اثبات سهام (Proof-of-Stake) یا PoS است که بر اساس قراردادهای هوشمند کار می‌کند.

در پروتکل نیر از فناوری خرد شدن یا شاردینگ برای افزایش مقیاس‌پذیری استفاده می‌شود که در ادامه مقاله، در رابطه با این فناوری، بیشتر توضیح خواهیم داد.

توکن نیتیو این پلتفرم، NEAR نام دارد و از آن برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها و البته، کسب درآمد منفعل به روش استیک کردن، استفاده می‌شود.

کاربرانی که این توکن‌ها را استیک می‌کنند، با اثبات سهام خود، نقش گره را برای تأیید تراکنش‌ها و حفظ امنیت پروتکل نیر، ایفا می‌کنند.

نیر توسط چه تیمی و با چه هدفی توسعه یافته است؟

حالا که گفتیم نیر چیست، بد نیست که به تیم توسعه‌دهنده و اهداف توسعه این پروژه نیز اشاره داشته باشیم.

پروتکل Near در ابتدا و در سال ۲۰۱۷، توسط ایلیا پولوسوخین (Illia Polosukhin) و آلکساندر اسکیدانوف (Alexander Skidanov)، به عنوان نوعی پلتفرم «یادگیری ماشین» (Machine Learning) راه‌اندازی شد. این پروتکل در آن زمان، Near.ai نام داشت.

پولوسخین و اسکیدانوف، در رابطه با قراردادهای هوشمند به تحقیق پرداختند و به شدت تحت تأثیر آن‌ها قرار گرفتند. همین موضوع باعث شد تا به دنیای کریپتو توجه بیشتری داشته باشند و مطالعات خودشان را در این باره، ادامه دهند.

آن‌ها تحقیقات در رابطه با فناوری‌های بلاک چین را شروع کردند تا dAppهای مخصوص به خودشان را بسازند اما متوجه شدند که هیچ پلتفرم بلاک چینی وجود ندارد که پاسخگوی نیازها و بلندپروازی‌هایشان باشد. در نتیجه، ایده پروتکل نیر به ذهن آن‌ها خطور کرد تا جوابگوی بعضی از نیازهای جامعه توسعه‌دهندگان dAppها باشد.

آشنایی با بنیانگذاران پروژه نیر

پولوسخین و اسکیدانوف می‌خواستند پلتفرمی بسازند که مقایس‌پذیری بسیار  بالایی داشته باشند و کار توسعه dAppهای قدرتمند را برای توسعه‌دهندگان آن‌ها، تسهیل کند. در نتیجه، به جای سازوکار اثبات کار (Proof-of-Work) یا PoW، به سراغ سازوکار اثبات سهام رفتند.

ایلیا پولوسخین دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد در رشته‌های ریاضیات کاربردی و علوم کامپیوتر از انستیتو پلی‌تکنیک دانشگاه فنی ملی واقع در خارکیف اوکراین بود. او در سال ۲۰۰۸ به عنوان توسعه‌دهنده نرم‌افزار به شرکت سالفورد سیستمز پیوست و در سال ۲۰۱۴، افتخار این را پیدا کرد که به عنوان مدیر مهندسی، با گوگل همکاری کند.

آلکساندر اسکینوف، دیگر بنیانگذار پروژه Near، فارغ‌التحصیل رشته علوم کامپیوتر از دانشگاه فنی ایالت ایژوسک است. او افتخار این را پیدا کردن تا دوران حرفه‌ای خود را به عنوان توسعه‌دهنده نرم‌افزار در مایکروسافت شروع کند. سپس، به عنوان توسعه‌دهنده سنیور نرم‌افزار به شرکت MemSQL پیوست و به مدت پنج سال در این شرکت، در جایگاه مدیر مهندسی، فعالیت کرد.

سابقه تحصیلی و به ویژه، سابقه شغلی آلکساندر و ایلیا که برای دو تا از بزرگ‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین شرکت‌های فناوری دنیا یعنی گوگل و مایکروسافت کار کرده‌اند، مهر تأییدی بر صلاحیت آن‌ها است. آلکساندر در سال ۲۰۰۸، مدل طلای ICPC را دریافت کرده است که مسابقه‌ای معتبر بین دانشجویان سراسر دنیا محسوب می‌شود. ایلیا نیز در همان رقابت توانسته بود به فینال برسد.

پروژه Near چگونه آغاز به کار کرد؟

پروتکل نیر برای شروع کار خودش توانست ظرف مدت ۴ ماه، مبلغ ۵۰ میلیون دلار سرمایه گردآوری کند و این در حالی است که در آن زمان، هیچ بخشی از پروژه، عملیاتی نشده بود.

در شروع این پروژه و زمانی که بازار ارزهای دیجیتال، روندی شدیدا نزولی را طی می‌کرد، فقط اسکیدانوف و پولوسخین در این پروژه حضور داشتند. با این حال، ظرف مدت چند روز از راه‌اندازی پروتکل نیر، توانستند تیم خودشان را به ۱۰ نفر توسعه دهند. امروزه، تیم توسه‌دهنده پروتکل نیر، Near Collective نام دارد و بیش از ۸۰ نفر در آن مشغول به کار هستند.

اهداف پروتکل نیر چیست؟

همانطور که پیش از این گفتیم، آلکساندر و ایلیا می‌خواستند پروتکلی را توسعه دهند که توسعه اپلیکیشن‌های غیر متمرکز را برای توسعه‌دهندگان این اپلیکیشن‌ها، تسهیل کند و بسیاری از موانع را از سر راه آن‌ها بردارد. برای اینکه با اهمیت کاربرد Near آشنا شوید، می‌توانیم آن را به سرویس‌های مایکروسافت آزور و سرویس‌های تحت وب آمازون (Amazon Web Services) تشبیه کنیم.

اغلب زیرساخت‌های وب امروزی، بر پایه مایکروسافت آژور و سرویس‌های تحت وب آمازون قرار دارند. این دو پلتفرم ابری، پرکاربردترین پلتفرم‌ها برای توسعه اپلیکیشن در سطح دنیا هستند. توسعه اپلیکیشن بر بستر مایکروسافت آژور و سرویس‌های تحت وب آمازون، مزیت‌های بسیار زیادی برای توسعه‌دهندگان دارد.

هر دو پلتفرم مایکروسافت آژور و سرویس‌های تحت وب آمازون، تحت مالکیت یک شرکت قرار دارند و بنابراین، یک سازمان متمرکز، به تمامی داده‌های کاربران در این پلتفرم‌ها، دسترسی دارد. این سازمان می‌تواند داد‌ه‌های کاربران را سانسور کند، تغییر دهد، هک کند و حتی داده‌های آن‌ها را بدون هماهنگی با کاربران، به فروش برساند.

در مقابل، اپلیکیشن‌های غیر متمرکز، حاکمیت غیر متمرکز دارند و از آن‌جایی که توسط شبکه‌ای توزیع شده از گره‌ها کنترل می‌شوند، بسیار ایمن‌تر از دو پلتفرم ابری گفته شده هستند.

بنیاد نیر چیست؟

Near نیز همانند بسیاری از پلتفرم‌های غیر متمرکز بر بستر بلاک چین، دارای نوعی بنیاد حاکمیتی است که در مورد تغییرات پلتفرم، تصمیم‌گیری می‌کند. اما بنیاد پروتکل نیر چیست و چطور کار می‌کند؟

بنیاد NEAR نوعی نهاد غیر انتفاعی و جامعه-محور است که با هدف نگهداری و توسعه پایدار بلاک چین نیر، راه‌اندازی شده است. این بنیاد، دارای دفتری مرکزی در کشور سوئیس است و اموری مثل جمع‌آوری بودجه، نگهداری پروتکل‌ها و سازماندهی عناصر کلیدی حاکمیتی را انجام می‌دهد.

با این حال، بنیاد نیر می‌خواهد در آینده‌ای نزدیک، یک سیستم حاکمیتی کاملا غیر متمرکز را بر بستر بلاک چین، راه‌اندازی کند. در آن سیستم، دارندگان توکن‌های NEAR دارای حق رأی برای تصمیمات حاکمیتی هستند. با این کار، بنیاد نیر به یک سازمان ناشناس غیر متمرکز یا دائو (DAO، خلاصه شده عبارت Decentralized Autonomous Organization ) تبدیل می‌شود.

کار پروتکل نیر چیست؟

اپلیکیشن‌های غیر متمرکز از محبوبیت بالایی در دنیای ارزهای دیجیتال برخوردار هستند و کاربردهای بسیار زیادی، از بازی‌ها گرفته تا امور مالی پیدا کرده‌اند. با این حال، اغلب بلاک چین‌هایی که dAppها بر بستر آن‌ها کار می‌کنند، دارای مشکل بزرگی به نام مقیاس‌پذیری هستند.

مقیاس‌پذیری (Scalability) یکی از مشکلات رایج بلاک چین‌ها است و به ویژه، بلاک چین‌های قدیمی‌تر و بزرگ‌تر مثل بیت کوین و اتریوم، با این مشکل، دست و پنجه نرم می‌کنند. مقیاس‌پذیری پایین این بلاک چین‌ها سبب کاهش سرعت انجام و افزایش کارمزد تراکنش‌ها شده است.

پروژه‌هایی مثل Near می‌خواهند با ساخت بلاک چینی کاملا جدید و با معماری کامل متفاوت، مشکل مقیاس‌پذیری را حل کنند. اما راه حل پروتکل نیر چیست؟ این پروژه از نوعی فناوری به نام شاردینگ یا خرد شدن استفاده می‌کند.

Near با استفاده از فناوری شاردینگ می‌تواند بلاک چین را به بخش‌هایی کوچک‌تر، تقسیم کند. با این کار، فشار محاسباتی روی بخش‌های کوچک‌تر شبکه تقسیم می‌شود و در نتیجه، سرعت تراکنش‌ها، افزایش و کارمزد آن‌ها، کاهش پیدا می‌کند.

الگوریتم اجماع پروتکل Near

همانطور که پیش از این گفتیم، در پروژه Near، به جای الگوریتم اجماع PoW که در بیت کوین استفاده می‌شود، الگوریتم اجماع اثبات سهام به کار رفته است. گره‌هایی که به تأیید تراکنش‌ها برای حفظ امنیت پروتکل نیر علاقه دارند، می‌توانند توکن‌های NEAR را در این شبکه قفل کنند. همچنین، دارندگان این توکن‌ها می‌توانند با استیک کردن، درآمد داشته باشند.

تأییدکننده‌هایی که توکن‌های بیشتری را استیک کنند، تأثیر بزرگ‌تری در فرآیند اجماع دارند. تأییدکننده‌ها در شبکه نیر توسط نوعی سیستم حسابرسی و در دوره‌های ۱۲ ساعته، انتخاب می‌شوند.

کاربرد اصلی Near چیست؟

همانطور که بلاک چین اتریوم، بستری برای توسعه dAppها فرآهم آورده است، توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌های غیر متمرکز می‌توانند این اپلیکیشن‌ها را بر بستر Near نیز توسعه دهند. این امکان از طریق زیرساخت‌های ابری Near فرآهم آمده است. این زیرساخت‌ها، از ترکیب رایانش بدون سرور و ذخیره‌سازی غیر متمرکز داده‌ها استفاده می‌کنند.

قابلیت های منحصر به فرد پروتکل نیر

در بالا برای شما گفتیم که کار پروتکل نیر چیست و همانطور که دیدید، Near تقریبا همان کاری را می‌کند که اتریوم نیز انجام می‌دهند. به غیر از نیر و اتریوم، پروتکل‌های دیگری نیز وجود دارند که می‌تواند dAppها را بر بستر آن‌ها توسعه داد. اما ویژگی‌های منحصر به فرد و متمایزکننده پروتکل نیر چیست؟

استراتژی شاردینگ در پروتکل Near

معمولا در هر بلاک چین، گره‌ها سه کار اصلی زیر را انجام می‌دهند:

• پردازش تراکنش‌ها و تأیید تراکنش‌های درست
• تکمیل بلاک‌ها
• ذخیره‌سازی سابقه تراکنش‌های شبکه

هر چه بلاک چین بزرگ‌تر و تعداد گره‌ها بیشتر شود، کار گره‌ها، سنگین و سنگین‌تر می‌شود. این مشکل، مقیاس‌پذیری نام دارد که در بالا برای شما توضیح دادیم که چه مشکلاتی ایجاد می‌کند.

با این حال، بلاک چین Near از نوعی فناوری خرد شدن یا شاردینگ استفاده می‌کند و بنابراین، هر چقدر که این بلاک چین، بزرگ شود، مشکل زیادی از نظر مقیاس‌پذیری نخواهد داشت. در فناوری شاردینگ، استفاده زیاد از شبکه منجر به شکسته شدن بلاک چین به واحدهای مجزایی به نام شارد (Shard) می‌شود. سپس، رایانش و پردازش تراکنش‌ها، بین این شاردها تقسیم می‌شود و بار محاسباتی روی کل شبکه، کاهش پیدا می‌کند.

در واقع، شاردینگ سبب می‌شود تا گره‌ها نیازی به ذخیره‌سازی تمامی داده‌ها و پردازش تمامی تراکنش‌های شبکه نداشته باشند و هر گره، فقط کاری را که به شارد خودش مربوط می‌شود، انجام می‌دهد.

تمرکز پروتکل Near روی غیر متمرکز بودن

برای اینکه پروژه‌ای واقعا غیر متمرکز باشد، نباید عضویت در آن نیازی به مجوز داشته باشد. به عبارت دیگر، هر کسی باید بتواند به عنوان گره، به این شبکه بپیوندد.

همانطور که پیش از این گفتیم، در نیر از الگوریتم اجماع اثبات سهام استفاده می‌شود. الگوریتم استیکینگ Near، بسیار عادلانه و قابل پیشبینی است و تأییدکننده‌های قوی نمی‌توانند مشارکت بیش از حدی در پروتکل داشته باشند.

دوم اسلاگ در پروتکل نیر چیست؟

دوم اسلاگ (Doomslug) نوعی سازوکار برای ساخت بلاک است که در سال ۲۰۱۹، پیشنهاد شد. این روش جدید و بهبود یافته تولید بلاک، امکان نهایی‌سازی عملی یا نهایی‌سازی دوم اسلاگ را بعد از تنها یک دور ارتباط بین گره‌ها در شبکه، فرآهم می‌آورد.

فرآیند دوم اسلاگ اینطور کار می‌کند که هر بلاک تولید شده، غیر قابل برگشت است؛ مگر اینکه حداقل یکی از مشارکت‌کنندگان در شبکه، آن را تأیید نکرده باشد.

در دوم اسلاگ از یک پروتکل نهایی‌سازی برای رسیدن به اجماع تحمل خطای بیزانسی (Byzantine Fault Tolerant) یا BFT شبکه در هنگام دور دوم ارتباط بین گره‌ها، استفاده می‌شود.

در دوم اسلاگ نیز همانند دیگر الگوریتم‌های اجماع BTF، گره‌ها می‌توانند حتی در هنگام خرابکاری توسط یکی از فعالان شبکه، به کار خودشان ادامه دهند. البته، دوم اسلاگ، برخلاف دیگر الگوریتم‌های BTF که نیازمند آنلاین بودن و کار کردن دو-سوم شبکه هستند، برای تولید بلاک‌ها، فقط به نیمی از شبکه نیاز دارد.

رویکرد Usability-First در پروژه نیر

این رویکرد از مدل «امنیت پیشرونده» (Progressive Security) استفاده می‌کند که به توسعه‌دهندگان dAppها امکان می‌دهد تا تجربه کاربری مشابه تجربه وب، ایجاد کنند.

بنیانگذاران پروژه Near، این موضوع را درک کرده‌اند که کاربردپذیری (Usability) اولین و مهم‌ترین نیاز هر پروتکل برای توسعه اپلیکیشن‌های غیر متمرکز است. مشارکت به عنوان توسعه‌دهنده در پروتکل Near بسیار راحت است و این پلتفرم، آنبوردینگ بسیار راحتی دارد.

حاکمیت بلاک چین Near

طرح حاکمیتی پروتکل نیر، امکان توسعه سریع پروتکل و در عین حال، شرایط مورد نیاز ورودی‌های مفید و نظارت بر جامعه Near برای تضمین استقلال و غیر متمرکز بودن پروژه را فرآهم آورده است.

کیف پول پروتکل نیر

یکی از بهترین قابلیت‌های پروتکل نیر، داشتن کیف پول دیجیتالی یا والت مخصوص به خود است که می‌توان توکن‌های NEAR را در آن نگهداری کرد.

ایجاد کیف پول نیر بسیار ساده و راحت است. بعد از انجام مراحل اولیه ساخت حساب کاربری و تأیید اطلاعات شخصی، باید حداقل ۳ توکن NEAR را به این کیف پول دیجیتالی واریز کنید. این سه توکن برای پرداخت هزینه‌های ایجاد والت و حساب کاربری جدید، مصرف می‌شود. نام کاربری هر والت به .near ختم می‌شود.

کیف پول پروتکل نیر دارای رابط کاربری بسیار ساده‌ای است و کاربران بدون نیاز به هیچگونه تجربه فعالیت در دنیای کریپتو می‌توانند از آن استفاده کنند.

اطلاعات حساب کاربری شامل آی دی، حداقل، مجموع و حداکثر تراز حساب در صفحه اصلی نمایش داده می‌شوند. در سمت راست می‌توانید روش بازیابی انتخاب شده خود و روش‌های احراز هویت که آن‌ها را در طول مراحل اولیه ساخت کیف پول، تعیین کرده‌اید، ببینید. سربرگ‌هایی نیز در بالای صفحه دیده می‌شوند که کاربران با استفاده از آن‌ها می‌توانند توکن‌های NEAR را ارسال، دریافت یا استیک کنند.

استیکینگ در پروتکل Near

حالا که گفتیم والت پروتکل نیر چیست و چگونه می‌توانید در این پلتفرم برای خودتان یک کیف پول دیجیتالی بسازید، می‌توانیم در رابطه با استیکینگ در Near صحبت کنیم.

برای اینکه بتوانید از قابلیت استیکینگ توکن‌های Near استفاده کنید، باید پیش از هر کاری، یک والت نیر داشته باشید. از نظر فنی، هیچ حداقل میزانی برای استیک کردن توکن‌های NEAR در این پلتفرم وجود ندارد (البته شما باید برای ساخت کیف پول نیر، حداقل سه توکن داشته باشید).

برای استیک کردن در پروتکل نیر، دو روش اصلی وجود دارد که میزان بهره‌های آن‌ها با هم دیگر متفاوت است و به نقش و مسئولیت کاربر در شبکه بستگی دارد. این دو روش به شرح زیر هستند:

استیکینگ تأیید کننده

این الگوریتم اثبات سهام نیازمند این است که تأییدکننده‌ها، حداقل مقدار مشخصی از توکن‌های NEAR را استیک کنند. با این حال، این میزان ثابت نیست و به میزان توکن‌های استیک شده توسط تأییدکننده‌های دیگر در شبکه، بستگی دارد.

از این توکن‌ها به عنوان وثیقه‌ای برای پیشگیری از هرگونه رفتار خرابکارانه در شبکه استفاده می‌شود. در صورتی که تأییدکننده، رفتاری خلاف قوانین شبکه داشته باشد یه به هر شکلی، سبب اختلال در شبکه شود، توکن‌های او مصادره می‌شوند.

کار تأییدکننده‌ها این است که بلاک‌ها را در شبکه تأیید کنند و به ازای تأیید بلاک‌ها در دوره‌های تقریبا ۱۲ ساعته، کارمزد تراکنش و پاداش شبکه دریافت می‌کنند. همچنین، تأییدکننده‌ها می‌توانند هر زمانی که بخواهند، وثیقه خود را دریافت کنند. با این حال، دارایی‌ها، پیش از آزاد شدن، به مدت ۳ دوره تقریبا ۱۲ ساعته، قفل می‌شوند.

استیکینگ محول کننده

در بالا گفتیم که استیکینگ تأییدکننده در پروتکل نیر چیست اما این روش استیکنگ، تنها روش استیک کردن توکن‌های NEAR در نیر نیست.

کاربرانی که می‌خواهند توکن‌های خود را بدون بر عهده گرفتن مسئولیت‌های تأییدکنندگی، استیک کنند، می‌توانند توکن‌های خود را به هر یک از گره‌های تأییدکننده یا استخرهای تأییدکننده محول نمایند تا درصدی از کارمزد تراکنش‌ها را به عنوان پاداش، دریافت کنند. صد البته که این روش استیکینگ، درآمد پایین‌تری در مقایسه با ایفای نقش به عنوان تأییدکننده دارد.

یکی از خوبی‌های محول‌کننده بودن در پروتکل Near این است که محول‌کنندگان هرگز توسط پروتکل، جریمه نمی‌شوند. حتی اگر در صورتی که تأییدکننده‌ای که محول‌کننده، توکن‌های خود را به او واگذار کرده است، رفتاری خرابکارانه و غیر منطبق بر قوانین نیر انجام دهد، محول‌کننده جریمه نمی‌شود ولی دیگر از آن تأییدکننده، پاداشی دریافت نمی‌کند.

مرورگر نیر چیست؟

یکی از ویژگی‌های جالب پروتکل Near، مرورگر درون-زنجیره آن است که به اترسن (Etherscen) در بلاک چین اتریوم شباهت دارد. کاربران می‌توانند از این مرورگر برای بررسی تراکنش‌ها و فعالیت‌ها در شبکه استفاده کنند.

در این مرورگر می‌توان جستجوهایی بر اساس آی دی‌های حساب کاربری، هش تراکنش، ارتفاع بلاک و هش بلاک انجام داد. برای مثال، صفحه لندینگ (Landing Page) تعداد گره‌ها در شبکه، شامل تأییدکننده‌ها را نشان می‌دهد. به علاوه، کاربران می‌توانند با استفاده از این مرورگر، اطلاعاتی مثل ارتفاع بلاک، زمان متوسط تراکنش و کارمزد تراکنش‌ها را ببینند.

پل رنگین کمانی بین اتریوم و Near

در اینجا می‌خواهیم برای شما توضیح دهیم که پل رنگین‌کمانی بین اتریوم و پروتکل نیر چیست.

یکی از ویژگی‌های بسیار جالب پروتکل نیر، پل رنگین‌کمانی (Rainbow Bridge) است که Near را به اتریوم متصل می‌کند. این ویژگی دارای رابط کاربری مشابه با صرافی غیر متمرکز (DEX) بسیار محبوب یونی سواپ است و کاربران می‌توانند با استفاده از آن و بدون هیچ مشکلی، دارایی‌های اتریومی و توکن‌های ERC-20 را به بلاک چین نیر منتقل کنند.

به علاوه، پل رنگین‌کمانی، انتقال دارایی‌های دیجیتالی ذخیره شده در کیف پول‌های وب ۳ مثل متامسک را به کیف پول دیجیتالی Near، آسان می‌کند.

کاربرد پروتکل نیر برای توسعه دهندگان

در بالا برای شما گفتیم که مهم‌ترین کاربردها و ویژگی‌های پروتکل نیر چیست و این پروتکل چطور کار می‌کند اما در رابطه با هدف اصلی از راه‌اندازی این پروتکل، یعنی توسعه dAppها صحبت نکردیم. همانطور که پیش از این برای شما گفتیم، پروتکل Near با این هدف راه‌اندازی شده است تا بستری مناسب برای توسعه آسان اپلیکیشن‌های غیر متمرکز فرآهم بیاورد.

توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از پلتفرم نیر، به راحتی، به سرعت و با رعایت حداکثری نکات امنیتی، اپلیکیشن‌های خود را وارد بازار کنند. این پروتکل به توسعه‌دهندگان امکان ساخت انواع بسیار زیادی از dAppها را می‌دهد.

به علاوه، آن‌ها می‌توانند برای ساخت اپلیکیشن‌های مورد نظر خود، از زبان‌های برنامه‌نویسی اصلی مثل تایپ اسکریپت، راست، اسمبلی اسکریپت و هر زبان دیگر سازگار با وب اسمبلی (Wasm) استفاده کنند و نیازی به یادگیری زبان برنامه‌نویسی جدیدی ندارند.

نوعی سازوکار اجماع تحمل خطای بیزانسی به نام نایت شید (NightShade)، سازوکار شاردینگ و سازوکار ایجاد بلاک دوم اسلاگ، امکان توسعه dAppها در این پروتکل را فرآهم آورده‌اند.

این سازوکارهای نوآورانه که در فرآیندهای اصلی بسیاری از شرکت‌های بزرگ متکی به فناوری بلاک چین استفاده می‌شوند، به بلاک چین Near امکان رشد افقی را می‌دهند و آن را به پلتفرم‌های بلاک چینی دیگر و اپلیکیشن‌ها مالی، متصل می‌کنند.

چه پروژه هایی بر بستر Near قرار دارند؟

در بالا به طور کامل برای شما توضیح دادیم که پروتکل نیر چیست و چه کاربردها، قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی دارد. همانطور که گفتیم، از این پروتکل برای توسعه dAppها استفاده می‌شود. این dAppها، پروژه‌هایی بلاک چینی محسوب می‌شوند. در زیر، بعضی از مهم‌ترین پروژه‌هایی را که بر بستر پلتفرم نیر قرار دارند، معرفی کرده‌ایم. همچنان با داموند همراه باشید.

مینت بیس

اپلیکیشن غیر متمرکز مینت بیس (Mintbase) به کاربران امکان ساخت و فروش NFTها را می‌دهد. دارایی‌‌ها در مینت بیس، بسیار متنوع هستند و از آثار هنری کرپیتو تا تیکت‌ها را شامل می‌شوند. کاربران می‌توانند این دارایی‌های دیجیتالی را همانند NFTها مینت کنند و آن‌ها را از طریق بازار NearNFT یا دیگر بازارهای NFT به فروش برسانند.

مینترها (Minters) می‌توانند در این پلتفرم، قراردادهای هوشمند بسازند و انتقال‌پذیری توکن‌های مینت شده را محدود کنند تا جلوی کلاه‌برداری یا انتقال‌های غیرقانونی را بگیرند. مینت بیس روی پشتیبانی از ایجاد دارایی‌های دیجیتالی مختلف، تمرکز دارد.

مینت بیس قبلا بر پلتفرم اتریوم سوار بود اما به دلیل کارمزد گس بسیار بالای اتریوم، به Near نقل مکان کرد. این انتقال زمانی انجام شد که کارمزد ایجاد فروشگاه در اتریوم به صدها دلار رسید.

پاراس

پاراس (Paras) برای فرآهم آوردن یک راه حل منحصر به فرد برای تأیید و تسهیل مبادله کارت‌های کلکسیونی سنتی قدیمی، توسعه یافته است. در اپلیکیشن پاراس می‌توان مالکیت این کارهای کلکسیونی را از طریق تراکنش‌های دارای کارمزد بسیار پایین در پلتفرم نیر، تأیید کرد.

در واقع، می‌توان dApp پاراس را نوعی بازار دیجیتالی کارت‌های کلکسیونی بر بستر Near دانست که به دنبال کاهش موانع مبادله کارت‌ها توسط کلکسیونرها است.

NPunks

این dApp، نسخه نیر پروژه‌های بسیار موفقی مثل CryptoPunks، Tpunks و SolPunks است. NPunks همانند دیگر پروژه‌های Punks دارای صفات منحصر به فرد خودش است. این مجموعه از ۱۱۱ بات، ۸۸ زامبی، ۲۴ میمون و ۹ بیگانه، تشکیل شده است.

هر کسی می‌تواند در یک رقابت منصفانه، یک NPunk بخرد. خریدها به صورت تصادفی انجام می‌شوند و هویت خریدار تا زمان تکمیل تراکنش، مخفی باقی می‌ماند. کاربران می‌توانند NPunkهای خود را پس از مینت کردن، در یک بازار ثانویه به فروش برسانند.

مزایا و معایب پروتکل نیر چیست؟

در جدول زیر، مهم‌ترین مزایا و معایب پروتکل Near را برای شما آورده‌ایم.

سوالات پرتکرار در رابطه با پروتکل نیر

۱- آیا امکان ماینینگ در پروتکل نیر وجود دارد؟

در پروتکل نیر از الگوریتم اثبات سهام استفاده می‌شود و بنابراین، امکان استخراج بلاک‌ها با استفاده از الگوریتم‌های هش کردن وجود ندارد.

۲- آیا پروتکل نیر دارای صرافی غیر متمرکز است؟

بله. چهار صرافی غیر متمرکز اصلی در  این پلتفرم، عبارتند از: Trisolaris، Riskswap، Jumbo و Wannaswap.

۳- آیا سرمایه گذاری روی توکن های NEAR خوب است؟

نیر شبکه‌ای است که آینده روشنی برای آن متصور هستند و می‌تواند میزبان dAppها باشد. ممکن است در آینده‌ای نزدیک، پروژه‌های مهمی بر بستر Near ساخته شوند. بنابراین، خرید توکن‌های NEAR می‌تواند در بلند-مدت، سود خوبی داشته باشد.

جمع بندی

دنیای دیفای به پلتفرم‌هایی مثل اتریوم و نیر برای توسعه اپلیکیشن‌های غیر متمرکز، وابسته است. پروتکل نیر که کارمزد گس بسیار پایین‌تری در مقایسه با اتریوم دارد، به رقیبی جدی برای اتریوم تبدیل شده است.

نیر که در سال ۲۰۱۷ با هدف ایجاد پلتفرمی برای ساده‌سازی فرآیند توسعه dAppها راه‌اندازی شد، برای حل مشکل مقیاس‌پذیری که رایج‌ترین مشکل بلاک چین‌ها است، از فناوری خرد شدن یا شاردینگ استفاده می‌شود.

الگوریتم اجماع در پلتفرم نیر، از نوع اثبات سهام است و کاربران می‌توانند با استیک کردن توکن‌های NEAR در این پلتفرم به یکی از دو روش استیکینگ تأییدکننده یا استیکینگ محول‌کننده، ضمن کسب درآمد منفعل، در امنیت شبکه نیز نقش داشته باشند.

به غیر از فناوری شاردینگ، ویژگی‌های جالب دیگری نیز در Near وجود دارد؛ از آن جمله می‌توان به سازوکار ساخت بلاک دوم اسلاگ، رویکرد Usability-First و شیوه خاص حاکمیتی این پلتفرم، اشاره کرد. البته، قابلیت‌ها و ویژگی‌های نیر به اینجا ختم نمی‌شود.

Near دارای کیف پول مخصوص خودش است که از آن برای نگهداری و استیک کردن توکن‌های NEAR استفاده می‌شود. به علاوه، این پلتفرم، قابلیتی به نام پل رنگین‌کمانی دارد که آن را به شبکه اتریوم متصل می‌کند. مرورگر Near نیز امکان رهگیری بررسی تراکنش‌ها و فعالیت‌ها در شبکه را فرآهم می‌آورد.

توسعه‌دهندگان می‌توانند از پلتفرم نیر برای توسعه dAppها استفاده کنند و برای این کار، نیازی به یادگیری زبان برنامه‌نویسی جدیدی نیست و به لطف الگوریتم اجماع تحمل خطای بیزانسی، امکان توسعه اپلیکیشن‌ها با زبان‌های رایجی شامل تایپ اسکریپت، راست، اسمبلی اسکریپت و هر زبان سازگار با وب اسمبلی (Wasm) وجود دارد.